พิมพ์ขุนแผนแสนดี เนื้อทองทิพย์ หลวงพ่อทา วัดพะเนียงแตก รุ่น สำเร็จสมปรารถนา สร้างปี พ.ศ. ๒๕๖๖

หลวงพ่อทา โสณุตฺตโร (พระครูอุตรการบดี) วัดพะเนียงแตก จ.นครปฐม

พิมพ์ขุนแผนแสนดี เนื้อทองทิพย์ รุ่น สำเร็จสมปรารถนา สร้างปี พ.ศ. ๒๕๖๖

พุทธคุณ เมตตามหานิยม มีพลังอำนาจครอบจักรวาล โชคลาภทำมาหากิน คนรอบตัวเอ็นดู รักใคร่

คณะสงฆ์วัดพะเนียงแตก เจริญพระพุทธมนต์ธัมมจัก กัปปวัตตนสูตร หลวงพ่อทองค า จารุโภ เจ้าอาวาสวัด พะเนียงแตก นั่งปรกอธิฐานจิต (เดี่ยว)

 วัตถุมงคลหลวงพ่อทา มีชื่อเสียงโด่งดังมากในด้านคงกระพันชาตรีและมหาอุด เป็นที่นิยมอย่างสูงเข้มขลังและสง่างาม ยิ่งพุทธคุณที่เป็นเลิศปรากฏ

 หลวงพ่อทา วัดพะเนียงแตก ท่านเป็นพระร่วมยุคสมัยเดียวกับหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ยุคต้นของจังหวัดนครปฐม และเป็นเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดของจังหวัดนครปฐม

 ท่านเป็นพระนักปฏิบัติเชี่ยวชาญทางสมถกรรมฐาน มีพลังจิตแก่กล้า ท่านชอบเดินธุดงค์ไปตามป่าเขา มีเรื่องเล่าว่า วัดพะเนียงแตกเดิมทีมิใช่ชื่อวัดพะเนียงแตก แต่ชื่อวัดปทุมคงคาราม สาเหตุที่ชาวบ้านเรียกว่าวัดพะเนียงแตก ท่านชอบเล่นพุไฟพะเนียงมักจะเล่นในเวลาที่มีงานเทศกาล งานประจำปีของวัด มีอยู่ปีหนึ่งท่านเอามือไปปิดปากพุเป็นเหตุให้พุไม่สามารถออกจากปากพุได้ เมื่อร้อนมากเข้าก็เลยระเบิดและถูกท่าน แต่ท่านก็ไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

 กิตติคุณความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อทาเป็นที่เล่าขานกันมายาวนานจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะเรื่องวาจาสิทธิ์ ,วิชานะจังงัง , วิชามหาอำนาจ, และเรื่องคงกระพันหนังเหนียว ซึ่งไม่เป็นสองรองใครในยุคนั้น โจรร้าย เมื่อเจอวิชานะจังงัง ถึงกับต้องสิ้นลาย นักเลงน้อยใหญ่เมื่อมาเที่ยวงานวัดพะเนียงแตก ในยุคนั้น ไม่มีใครกล้าหือกับหลวงพ่อทา !! ท่านเป็นคนจริง คนกล้า ผนวกด้วยมีพุทธาคมอันเข้มขลัง ทำให้เหล่านักเลงน้อยใหญ่ต้องยอมสยบ

 ในบรรดาศิษย์ที่มาขอเรียนวิชากับหลวงพ่อก็มีหลายท่าน อาทิเช่น หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง หลวงพ่อวงษ์ วัดทุ่งผักกูด และหลวงพ่อเต๋ วัดสามง่าม เป็นต้น

คาถาบูชาหลวงพ่อทา

ตั้งนะโม 3 จบ แล้วว่าคาถาดังนี้

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

 โสโส กาวิระ ตะจิตโต โยโส ปะมาโณ โสสะ เทวะเกสังโก ปัตเต ธัมโม โสพะระวะนัง นะมิหัง มะอะอุ มะอะ มะอุ ฯ จบ